Όταν η «πράσινη κότα» έφτασε στην Ξυλοφάγου πριν ενάμιση χρόνο και η κοινότητα μπήκε στον πράσινο κύκλο της «Γκριν Ντοτ», στο χωριό όλοι, μικροί και μεγάλοι, πήραν το θέμα της ανακύκλωσης στα σοβαρά και άρχισαν να κουβαλούν ο ένας μετά τον άλλο, τα ανακυκλώσιμα υλικά από τα σκουπίδια τους, στα δοχεία της εταιρείας.

Κανένας, όμως, ούτε ο πιο αισιόδοξος, δεν μπορούσε να προβλέψει τα εξαιρετικής σημασίας αποτελέσματα που θα είχε για την κοινότητα αυτή η προσπάθεια, στο συνολικό κόστος αποκομιδής σκυβάλων, ενάμιση χρόνο μετά. Αποτελέσματα από τα καλύτερα, αν όχι τα καλύτερα παγκυπρίως.

Τέτοια αποτελέσματα που έκαναν γειτονικά Κοινοτικά Συμβούλια και κατοίκους χωριών κοντά, να μιλούν για την Ξυλοφάγου και να ρωτούν πότε θα έρθει η «Γκριν Ντοτ» στα δικά τους χωριά.

Ο γραμματέας του Κοινοτικού Συμβουλίου Ξυλοφάγου Τάκης Σταύρου, σχολιάζοντας τις πληροφορίες που του θέσαμε για την κοινότητα του, επιβεβαίωσε τα εξής: Σ’ενάμιση χρόνο λειτουργίας του προγράμματος της «Γκριν Ντοτ» στην κοινότητα, με βάση την ποσότητα ανακυκλώσιμων υλικών που παραδόθηκαν στην εταιρεία για ανακύκλωση, το Κοινοτικό Συμβούλιο μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη διαπίστωσε τα ακόλουθα:

Με βάση το βάρος που είχαν οι μετρικοί τόνοι ανακυκλώσιμων σκουπιδιών που παραδόθηκαν στην «Γκριν Ντοτ», αν αυτά κατέληγαν στο ΧΥΤΥ Λυμπιών, τότε κάθε νοικοκυριό θα είχε καταβάλει ως τώρα επιπρόσθετη φορολογία για τα σκουπίδια 50 ευρώ!

Επιπρόσθετα, ανέφερε ο κ. Σταύρου, το όφελος είναι πολύ μεγαλύτερο έμμεσα, αφού από τότε που εφαρμόστηκε το πρόγραμμα, περιορίστηκαν δραστικά, τα τενεκεδάκια, τα περιτυλίγματα, τα χαρτιά, οι εφημερίδες, τα πλαστικά, τα γυαλιά και τα μπουκάλια, που έριχναν οι κάτοικοι στα πεζοδρόμια και τους ανοιχτούς χώρους.

Έτσι, μειώθηκε το κόστος και ο χρόνος εργασίας που αφιέρωναν οι υπάλληλοι καθαρισμού στη κοινότητα.

Τόνισε ακόμη ο κ. Σταύρου ότι η επιτυχία του προγράμματος της «Γκριν Ντοτ» στην Ξυλοφάγου, στηρίχθηκε αρχικά σε δύο άξονες και σύντομα μετά τη λειτουργία του σε τρεις. Αρχικά, το καλό παράδειγμα για τη διαλογή των σκουπιδιών από το σπίτι ή το γραφείο έδωσαν οι ξένοι κάτοικοι στην κοινότητα, που ήταν εξοικειωμένοι με το αντικείμενο από τις χώρες τους.

Μαζί τους, συστρατεύτηκαν από την αρχή και οι μαθητές των Δημοτικών και του Γυμνασίου, στους οποίους οι εκπαιδευτικοί κατάφεραν φαίνεται να εμπεδώσουν βαθιά, τη σημασία του προγράμματος. Οι μαθητές, μετέφεραν όμως αυτά που έμαθαν στο σχολείο και στα σπίτια τους.

Έτσι, οι γονείς που έμαθαν από τα παιδιά τους, γρήγορα μπήκαν «στο παιχνίδι του πράσινου κύκλου».

Το πιο πάνω άρθρο γράφτηκε από τον κ. Πάμπο Βασιλά και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» στις 3 Ιουνίου 2011.